مطالبی بیشتر در خصوص رایانش ابری از ارشاد میردامادی

یکی دیگر از تعاریف Cloud Computing به این صورت می باشد :
"دریافت سرویس IT مورد انتظار خود از طریق شبکه، در هر جا، هر زمان، به هر میزان و بر روی هر زیرساخت سخت افزاری مورد نیاز شما"
با قابلیت انعطاف پذیری از نظر منابع (پردازشی، ذخیره سازی، شبکه و ...) اختصاص یافته در هر لحظه ( پویا) و درنهایت پرداخت صورت حساب
فقط بر اساس میزان مصرف واقعی از آن منابع در دوره مشخص.
 
نکته اصلی در این تعریف عدم محدودیت در تمام ابعاد منابع سنتی وامکان تغییر آنها در لحظه درخواست و پرداخت هزینه بخشی از آن که فقط مورد
استفاده شما بوده است، می باشد. لذا تمام مواردی که در مقاله زیر به آن اشاره شده فقط در یکی از دسته های اصلی (یعنی SaaS) قرار دارد.
طبق آخرین دسته بندی ها از طرف NIST، رایانش ابری در چهار مدل زیر استقرار می یابد :
 
1) Private cloud
ابر خصوصی: که حداقل شامل دو دیتاسنتر (Main & DR) اختصاصی بوده و در سازمانهای بزرگ و فقط جهت استفاده آن سازمان (و یا شرکتهای تابعه) و بر اساس نیازهای آنها ساخته می شود.
2)Community cloud
ابر مجتمع: که شامل دو یا چند دیتاسنتر بوده که سازمانهای ذینفع آن هدف یا تجارتی مشترک داشته باشند و با توافق بر سرویسهای مورد نیاز اقدام به تشکیل این ابر نیمه خصوصی نمایند،
بهترین نمونه از این نوع سازمانها را می توان بانکها و یا کارگزاران بورس نامید. 
3)Public cloud
ابر عمومی: که شامل دیتاسنترهای عمومی شده و جهت ارائه سرویس به عموم شرکتها و سازمانهای کوچک و بزرگ ایجاد می شوند یکی از نمونه این گونه ابرها دردیتاسنتر ملی کشور درحال
شکل گیری بوده و یک نمونه دیگر نیز در بخش خصوصی اخیراً افتتاح شده است.
4)Hybrid cloud
ابر ترکیبی: که ترکیبی از موارد بالا بوده و بر اساس استراتژیهای سازمانی و نیاز مشتری شکل می گیرد، بطور مثال یک سازمان تعدادی از سرویسهای مهم و امنیتی خود را در ابر اختصاصی
و تعدادی دیگر را جهت کاهش هزینه های نگهداری و یا به دلایل دیگر در یک ابر عمومی ایجاد می نماید. 
 
همچنین دسته بندی رایانش ابری بر اساس نوع و مدل سرویس به شکل زیر می باشد :
1)SaaS : Software as a Service
2)PaaS : Platform as a Service
3) IaaS: Infrastructure as a Service
 
جالب است بدانید مدل اول مدتهاست که در دنیا و ایران درحال استفاده بوده (Hosting) و به عنوان میزبانی وب یا ایمیل یا ... از آن یاد می شود و انواع
جدیدتر آن توسط شرکت گوگل و آمازون در حال سرویس دهی می باشد، بنابراین تمام مواردی که در مقاله زیر آورده شده است را می توان جزءاین دسته
دانست. 
 
نوع دوم شامل لایه بزرگتری در سرویسهای IT بوده و پلتفرمهای پشت نرم افزارها را نیز شامل می شود مانند سرورهای پردازش تحت وب یا سرورهای
پایگاه داده (Database Servers)، اما بهترین و جالب ترین قسمت Cloud Computing در نوع سوم متجلی شده است و این موضوع قابل پیاده سازی
نبوده، مگر به لطف تکنولوژی مجازی سازی (Virtualization) که در دهه اخیر هر گونه غیر ممکن در صنعت IT را ، ممکن ساخته است.
 
در این نوع، کلیه تجهیزات موجود در یک دیتاسنتر واقعی، شامل شبکه (سوئیچ / فایروال / کابل !) ، ذخیره سازها، سرورها و حتی کامپیوترهای دسکتاپ
بصورت مجازی ایجاد شده و بدون هیچ محدودیتی و فقط از طریق یک اتصال شبکه (یا اینترنت) به سازمان شما سرویس خواهند داد. و این موضوع
سازمانها را در لبه ی مرحله مهاجرت از IT سنتی به ابر رایانشی قرارداده که تمام منابع آنها در این صورت بهینه استفاده خواهد شد.
 
حتی منابع انسانی آنها ! پس اگر هنوز به فکر ورود به این سونامی تغییرات نبوده اید، و خود را با آن بروز نکرده اید، 
بزودی سازمان شما از همکاری با شما بی نیاز خواهد شد !!!
 
با تشکر از ارشاد میردامادی (متخصص مجازی سازی و رایانش ابری)

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد